Op maandag 30 mei 2010 was het precies 80 jaar geleden dat de voetbalvereniging RVW te Renkum werd opgericht. Een prima moment om een duik te nemen in de rijke geschiedenis van de van oorsprong Rooms-Katholieke "Sjotters" en "Boezeroenen" van de Renkumse Voetvalvereniging Wilhelmina/Wilskracht (kortweg RVW).

Het begin: het Boezeroenenclubje

In het begin van de vorige eeuw werd er in Renkum en Heelsum nog nauwelijks georganiseerd gevoetbald. Er werd wel voor "gesjot", zoals voetballen toen heette. Dat geschiedde echter niet in clubverband. Men voetbalde op open terreinen en weilandjes. Aan de kwaliteit van het veld of van de bal werd niet al te hoge eisen gesteld. Altijd bestond het risico dat de jongelui door een boer of de plaatselijke politieagent de heer Nauta midden in een pittig duel werden weggejaagd.Het verenigingsleven was in de tijd geheel verzuild. Dat betekent dat er toen aparte organisaties, partijen, clubs en verenigingen waren voor Katholieken, Protestanten, Socialisten en Neutralen. Voetbalvereniging RVW kwam voort uit de Katholieke Jeugdbeweging (‘’t Patronaat en de Jonge Werkman), waarbij de invloed van de Rooms-Katholieke Kerk groot was.Ook onder katholieke jongeren was de belangstelling voor de voetbalsport groot en na enig aandringen gaf de Kapelaan uiteindelijk zijn zegen aan de oprichting van een heuse voetbalvereniging. Aldus kwam op 30 mei 1930 de Rooms Katholieke Renkumse Voetbalvereniging Wilhelmina (kortweg RVW) tot stand.De eerste bestuursleden waren onder andere H. Bekkers, L. van den Berg, K. Heufkens, E. Mintjes en D. Ijkhout. Ze hadden meteen al de nodige problemen op te lossen. In het begin van de jaren dertig was er een enorme economische crisis en daardoor was er geen geld voor een echt clubtenue. De ene speler voetbalde in een korte broek, de andere in een "manchester" (een ribbroek). Lang niet iedereen beschikte over voetbalschoenen en had je voetbalschoenen dan lagen de noppen er gauw af op een nat en zwaar bespeelbaar veld. Als shirt gebruikten de RVW-ers werkhemden. De zogenaamde "boezeroenen". Zo kreeg de vereniging al gauw de bijnaam van "Boezeroenenclubje".Ook had RVW nog niet de beschikking over een eigen veld, maar na overleg met de gemeente kon gebruik worden gemaakt van een terrein vlakbij de Patrimoniumweg in Heelsum. Er was daar uiteraard geen accommodatie met kleedkamers, douches en een cantine. Dus werd er omgekleed in de huiskamers van mensen in de omgeving die RVW welgezind waren. Wassen dat gebeurde met een emmer kouw water.

De eerste successen

Na enige omzwervingen verhuisde RVW omstreeks 1935 naar een nieuw veld aan de Telefoonweg: het roemruchte Stadegaard Stadion.Het veld en de opstallen werd ingezegend door de katholieke Kapelaan Kruse. De eerste echte accommodatie voor de Boezeroenen was een feit.Op dit terrein werden de grootste successen geboekt in de historie van de club. RVW voetbalde in de jaren dertig niet in een competitie van de KNVB maar in de ‘katholieke’ Interdiocesane Voetbal Competitie Bond, de IVCB.Het seizoen 1937/1938 staat te boek als het gloriejaar van de vereniging. Na een lang en slopend seizoen werd op indrukwekkende wijze het kampioenschap binnengehaald van de 2e klasse IVCB. Zo kwam RVW in de hoogste klasse van het katholieke voetbal. Daarin hielden de Renkumers zich kranig staande, ondanks verre reizen naar Enschede, Hengelo en Groenlo.

De oorlogsjaren: RVW raakt haar naam kwijt

Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 braken zware tijden aan voor RVW. In verband met het driegende oorlogsgevaar werd Nederland gemobiliseerd. Ook de Renkumse jongens werden opgeroepen voor het vervullen van de militaire dienstplicht. Va voetballen kwam steeds minder terecht. RVW raakte er danig door verzwakt.Ook tijdens de bezetting (Nederland was van 1940 tot 1945 bezet door Nazi Duitsland) beleefde de vereniging zware tijden. RVW raakte zelfs haar naam kwijt! Alles wat herinnerde aan het Koningshuis van Oranje (onze Koningin Wilhelmina was gevlucht naar het veilige Londen om van daaruit de strijd tegen de Duitsers voort te zetten) moest verdwijnen. Op last van de Duitse bezetter moest "Wilhelmina" worden verwijderd uit RVW. Daarom werd gekozen voor "Wilskracht", zodat de bekende afkorting RVW kon worden behouden.Ook de Katholieke Voetbalbond werd verboden en een nieuwe landelijke voetbalbond, de Nederlandse Voetbal Bond (NVB) werd opgericht. Daarin werden de Renkumers belachelijk laag ingedeeld waardoor enkele dorpsverdetten het voor gezien hielden en hun heil ergens anders gingen zoeken. Via de onderafdeling kwam RVW echter al weer gauw terug in de 3e klasse. In deze klasse was het leuk voetballen want in deze klasse speelde veel clubs uit de Betuwe. In deze tijd stond de gehele Betuwe nog vol met fruitbomen. Uitwedstrijden waren geliefde uitstapjes voor de RVW-ers want zo kon stiekem een bezoekje worden gebracht aan één van de vele boomgaarden langs de weg.

De opbouw van RVW: Het Kriel en de Kantine

Tot in het midden van de jaren vijftig wist RVW een plaatsje te behouden in de 3e klasse. Daarna was het eigenlijk een beetje gebeurd met de sportieve successen. Steeds laveerde RVW tussen de 4e klasse en de onderafdeling (tegenwoordig is dit de 5e klasse).RVW speelde in deze jaren al op het gemeentelijke sportpark Wilhelmina te Heelsum. Onze club maakte in deze periode gebruik van de gemeentelijke cantine waarvan ookRedichem en CHRC gebruik van maakten. Het hoofdveld van RVW was in die tijd het veld dat onze buren van Redichem tegenwoordig gebruiken als hoofdveld.Binnen de vereniging ontstond steeds meer behoefte aan een eigen clubhuis. In 1972 was het dan eindelijk zover. Op de Don Boscoweg (tegenover de Don Boscoschool en direct naast het pand van Drukkerij Bos, de oude zaal Lemgo) werd "het Kriel" geopend. Veel oude RVW-ers kijken met veel plezier terug naar deze tijd. Het was er altijd "bar"-gezellig. Er werd niet echt gekeken naar sluitingstijden. Het Kriel was het kloppend hart van RVW van waaruit veel feesten en activiteiten werden georganiseerd. Hier werd de basis gelegd voor een bloeiend verenigingsleven en een zonnige financiële toekomst.Dankzij het Kriel kon RVW gaan bouwen aan een nog veel mooier clubhuis. Op 2 februari 1980 werd de eerste steen gelegd door Ronnie Bekkers (toen jongste lid) en de heer Dolf Ijkhout (toen het langste lid van RVW en een van de oprichters in 1930). Heel veel vrijwilligers hebben keihard gewerkt aan de bouw van de cantine. Een half jaar later werd het prachtige clubhuis op het Wilhelmina Sportpark geopend. Gezien de grootte van het gebouw is de naam "Kriel" niet helemaal gepast maar toch wordt de naam nog steeds gebruikt, met name door wat oudere RVW-ers.

De naam "Het Kriel"

De naam van zowel ons clubhuis als ook van ons clubblad is "Het Kriel". Deze naam is ontstaan in de oorlogsjaren van 1940 tot 1945. In die tijden vormden spelers als Johan Emmen, Johan Brugman, Piet van Elden, Henk van Elden, Johan Wessels, Hetty Bekkers en Jan van der Meijde het hart van ons eerste elftal.Dat was een leuk ploegje maar ze hadden één ding gemeen: Ze waren allemaal vrij klein! Achterin speelde Koos Geutjes (éen van de betere spelers die RVW ooit heeft gehad). Koos had een flinke trap in zijn benen. Met een flinke haal naar voren probeerde hij zijn kleine medespelers aan het werk te zetten onder de kreet: "Hup Kriel!!". Zo is de naam ontstaan. Grappig en gelukkig leeft de naam nog steeds voort bij RVW.

Damesvoetbal

Voor echte sportieve hoogtepunten was de damesafdeling van RVW verantwoordelijk. De damesafdeling werd in de winter van 1975 opgericht. De eerste wedstrijd trok vele honderden nieuwsgierige blikken. Helaas ging deze wedstrijd met 9-0 verloren. Aanvankelijk werden de verrichtingen van de dames door menig "heerschap"met de nodige scepsis bekeken, maar al snel moets de grootste cynicus toegeven dat de meiden van RVW heel wat in huis hadden. In 1979 werd zelfs via het kampioenschap promotie naar de hoofdklasse afgedwongen. Een geweldige prestatie. Vele jaren werd op het allerhoogste niveau geacteerd. Jannie Kuiper en Jackie Boogerd haalden zelfs het Nederlands Elftal. Tegenwoordig kunnen de dames niet meer tippen aan het niveau van toen, maar nog steeds speelt het damesvoetbal een belangrijke rol in het verenigingsleven van RVW. Er wordt nog steeds én steeds meer fanatiek gevoetbald door dames, meiden en meisjes bij RVW.

Andere zijstappen

RVW is natuurlijk een voetbalvereniging maar vanuit de voetbalvereniging werd in de loop der jaren vele ander evenementen georganiseerd. Vroeger kon er bijvoorbeeld ook worden gekorfbald (voor dames), gezwommen, gefietst en gewandeld. Van iets meer recentere datum is de oprichting van de tennisvereniging door RVW en CHRC. Deze club kreeg later de naam TV Bakkershaag. In samenwerking met de zwemclub RZC werd vele jaren een Biathlon gehouden. Hierbij werd gestart met 500 meter zwemmen op Papendal waarna direct de afstand van een kleine 10 kilometer hardlopend in de richting van het clubhuis in Heelsum kon worden ingezet. Het sportfestijn kende een flinke deelname en werd altijd gehouden op de eerste zondag van het nieuwe jaar. Ik kan me nog de laatste aflevering herinneren. Het was toen echt heel koud. Op zaterdag werd nog de Elfstedentocht gehouden en een dag later liepen RVW-ers in een korte broek van Papendal naar Heelsum.Brrrr!Het eerste van RVW in 1980 bij gelegenheid van het 50-jarig bestaan. Het team heeft prachtige shirts in de clubkleuren blauw en wit. Het shirt is voorzien van eenrode kroon.

Boven vlnr: Hetty Wildekamp, John Veldhuizen (nu leider van de selectie), Ben van de Bovenkamp (keeper), Hennie Rutjes (verzorger), Gerard Brusse, Gert Budding (toen keeper, nu sportverslaggever Veluwepost, Ron Filipo, Fred Bartels, Henk Robbers jr, Rob van de Berg, Henri Neijenhuis (trainer) en Hans Geutjes. Onder: Piet Meinders, Hans Besseling, Rob Bos, Egbert Pijpers, Dik Martens (al jaren trainer bij RVW), Jan Gerritsen, en Bartje Willemsen.